Η ταφή

Ό,τι νοιώθω παύει να υπάρχει.

Σκοτώνω με το αίσθημά μου και ξαναδίνω τη ζωή.
Όλα αυτά που φοβούνται
τη ζωή μου,

για παράδειγμα το νερό πάνω στο πρόσωπο,
η αποφορά ενός λερωμένου κή- που,

η μέρα – τρίτη – που οδήγησε τη νύχτα πιο μακριά από το τέλος της,
να αυτά

που τρέμουνε
το άγγισμα και
το χωνεμένο βλέμμα όλα τους πεθαίνουνε βιαστικά και χαρούμενα
ότι δεν κατάφερα
να τα νιώσω.

 

Μετά την ταφή

Θα πεθάνουνε σίγουρα Όλα αυτά Που φοβούνται Το θάνατό μου.

Με την απόσταση πλησιά- ζω και με το θάνατο ξανα- δίνω ζωή.

Ο θάνατός μου η ζωή σας.